Op de stageschool

Vorige week maandag hebben we met onze projectbegeleider in India gesproken over op welke scholen we het liefste zouden willen lesgeven. Matthijs en ik gaan lesgeven op de Sunshine Primary and High school. Wij geven daar les aan een klas die je qua leeftijd kan vergelijken met een tweede klas. In de ochtend willen de docenten hun eigen programma draaien en in de middag mogen wij les geven. Nadat wij klaar zijn op de school gaan wij straks ook naar de bibliotheek om daar de kinderen te helpen met lezen.

Op dinsdag gingen wij als leerlingen in de klas zitten om te zien hoe de normale gang van zaken is in de klas en op de school. Ik zat met een aantal meiden op een houten bankje gepropt en zag dat alle bankjes eigen even vol zaten. Ik was benieuwd naar het aantal leerlingen in de klas en begon de leerlingen te tellen. Tot mijn schok kwam ik op 62 uit! Dit zei ik dan nog ik het Engels tegen mijzelf, omdat ik het ergens gewoon weg niet kon geloven dat er zoveel leerlingen in dat kleine lokaal passen. De leerling voor mij draaide zich en om zei mij dat het er normaal 67 zijn. In Nederland zijn de klassen vaak niet groter dan 30 leerlingen, dus ik vroeg mij dan ook af hoe ik aan 67 leerlingen tegelijk les moest gaan geven. Ik zag dit nog niet echt goed gaan.

Dit was alleen nog maar de ochtend. Om 12.00 uur hebben de leerlingen middagpauze en dan eten de leerlingen in het lokaal een van thuis meegenomen maaltijd. De docent gaat ook wat eten. De lessen zouden om 12.30 uur weer beginnen, maar om 12.45 uur was de docent nog niet terug. Ze kwam ook niet terug! Wij hebben met zijn tweeën nog geprobeerd om de lessen van de leerlingen door te zetten, maar wij merkten dat dit ontzettend moeilijk was. Na 2,5 uur waren wij helemaal gesloopt en klaar om naar huis te gaan.

De volgende dag hebben wij met de directrice de vorige dag besproken. De leerlingen zijn op het moment alleen nog maar aan het herhalen van de stof voor de aankomende tentamens. Onze rol is dus het herhalen van al gemaakte opdrachten en theorie. Dit doen wij dan in de middag. Ik ben naar boven gelopen en heb aan de docent gevraagd of ik een paar boeken mocht lenen, zodat ik een paar vakken voor de middag kon voorbereiden. Ik kreeg een stel boeken, maar die waren van een leerling afkomstig. Ik voelde me een beetje schuldig dat de leerling nu zonder boeken zat, maar dat ik blijkbaar heel normaal. Een groot deel heeft namelijk geen boeken, een nog groter deel heeft geen schrift en ongeveer de helft heeft geen pen.

In de middag heb ik een les Engels en een les Science (Biologie) geven. Ik zat nog erg met de vorige dag in mijn hoofd en vroeg mij dus ook af hoe de aankomende lessen zouden verlopen. De lessen verliepen tot mijn verbazing redelijk goed. Vooral bij Science had ik de aandacht goed te pakken.

Donderdagavond ben ik helaas weer ziek geworden. Overdag heb ik een aantal vakken aan de Universiteit gevolgd en aan het einde van de middag kon ik merken dat ik niet zo lekker was. Ik heb die avond flinke koorts gehad, maar die was de volgende ochtend gelukkig weer verdwenen. Op zaterdag voelde ik mij nog niet de oude en durfde ik, simpelweg uit angst voor het erger worden van de misselijkheid en andere symptomen, niet mee naar een dorpje buiten Bangalore. Op zondag voelde ik mij gelukkig weer bijna helemaal de oude.